BRUMÓS, -OÁSĂ, brumoși, -oase, adj. (Franțuzism) Cețos, neguros. ♦ Fig. Întunecat. – Fr. brumeux (lat. lit. brumosus). adjectivbrumos
brumós (livr.) adj. m., pl. brumóși; f. brumoásă, pl. brumoáse adjectivbrumos
brumos a. 1. cu bruma groasă, încărcat de brumă: cer brumos; 2. friguros: timp brumos. adjectivbrumos
BRUMÓS, -OÁSĂ, brumoși, -oase, adj. (Livr.) Cețos, neguros. – Din fr. brumeux, lat. brumosus. adjectivbrumos
BRUMÓS, -OÁSĂ, brumoși, -oase, adj. (Franțuzism învechit) Neguros, cețos. Osian cînta între zăpezile nordului, subt un cer brumos și posomorit. NEGRUZZI, S. I 197. ♦ Fig. întunecat. Nu-mi faceți dar, vă rog, o vină de a fi căutat să descopăr... din ceața brumoasă a prezentului o falnică lumină pentru viitorul artelor romîne. ODOBESCU, S. II 246. adjectivbrumos
brumos adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | brumos | brumosul | brumoasă | brumoasa |
plural | brumoși | brumoșii | brumoase | brumoasele | |
genitiv-dativ | singular | brumos | brumosului | brumoase | brumoasei |
plural | brumoși | brumoșilor | brumoase | brumoaselor |