BROWNING s.n. Pistol automat cu încărcătorul în mâner. [Pron. bráu-ning, pl. -uri. / < fr. browning, cf. Browning – inventatorul acestei arme]. substantiv neutrubrowning
BROWNING [BRÁU-] s. n. pistol automat cu încărcătorul în mâner. (< engl. browning) substantiv neutrubrowning
browning (angl.) [pron. brávning] s. n., pl. browninguri substantiv neutrubrowning
BROWNING, browninguri, s. n. Revolver cu încărcător automat. [Pr.: bráŭning] – Cuv. engl. substantiv neutrubrowning
browning substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | browning | browningul |
plural | browninguri | browningurile | |
genitiv-dativ | singular | browning | browningului |
plural | browninguri | browningurilor |