BROMÍSM s.n. Intoxicație cu săruri de brom. [< fr. bromisme]. substantiv neutrubromism
BROMÍSM s. n. intoxicație cu săruri de brom. (< fr. bromisme) substantiv neutrubromism
BROMÍSM s. n. Intoxicație datorită întrebuințării îndelungate a preparatelor și medicamentelor cu brom. – Fr. bromisme. substantiv neutrubromism
bromísm s. n. substantiv neutrubromism
BROMÍSM s. n. Intoxicație cu brom sau cu săruri de brom. – Din fr. bromisme. substantiv neutrubromism
bromism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | bromism | bromismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | bromism | bromismului |
plural | — | — |