BOTULÍSM s.n. (Med.) Intoxicație gravă, produsă de toxina bacilului botulinic. [< fr. botulisme, cf. lat. botulus – caltaboș]. substantiv neutrubotulism
BOTULÍSM s. n. intoxicație gravă produsă de toxina bacilului botulinic. (< fr. botulisme) substantiv neutrubotulism
botulísm s. n. substantiv neutrubotulism
BOTULÍSM s. n. Toxiinfecție alimentară provocată de toxina bacilului botulinic. Din fr. bothulisme. substantiv neutrubotulism
botulism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | botulism | botulismul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | botulism | botulismului |
plural | — | — |