botegĭúne (est) și -júne (vest) f. (d. *botezăcĭune, pin anal. cu răpegĭune, putregĭune). Vechĭ. Botez. Azĭ. Bucov. Rar. Ospăț la botez. substantiv femininbotegĭune
botegiune substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | botegiune | botegiunea |
plural | botegiuni | botegiunile | |
genitiv-dativ | singular | botegiuni | botegiunii |
plural | botegiuni | botegiunilor |