bombíță (reg.) s. f., g.-d. art. bombíței; pl. bombíțe substantiv femininbombiță
BOMBÍȚĂ, bombițe, s. f. (Reg.) Diminutiv al lui bombă. – Bombă + suf. -iță. substantiv femininbombiță
BOMBIȚĂ, bombițe, s. f. Bilă, giob, sferă mică. Un bețișor de metal, cu o bombifă la vîrf. substantiv femininbombiță
bombiță | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | bombiță | bombița |
plural | bombițe | bombițele | |
genitiv-dativ | singular | bombițe | bombiței |
plural | bombițe | bombițelor |