bleonc, -oáncă (eo și eoa o silabă) adj. Olt. Bleg. adjectivbleonc
bleonc adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | bleonc | bleoncul | bleoancă | bleoanca |
plural | bleonci | bleoncii | bleoance | bleoancele | |
genitiv-dativ | singular | bleonc | bleoncului | bleoance | bleoancei |
plural | bleonci | bleoncilor | bleoance | bleoancelor |