BLANQUÍST, -Ă adj. Referitor la blanquism, propriu blanquismului. // s.m. și f. Adept al blanquismului. [< germ. Blanquist]. adjectivblanquist
BLANQUÍST, -Ă adj., s. m. f. (adept) al blanquismului. (< fr. blanquiste) adjectivblanquist
blanquist adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | blanquist | blanquistul | blanquistă | blanquista |
plural | blanquiști | blanquiștii | blanquiste | blanquistele | |
genitiv-dativ | singular | blanquist | blanquistului | blanquiste | blanquistei |
plural | blanquiști | blanquiștilor | blanquiste | blanquistelor |