BIDONVÍL s.n. Cartier de locuințe mizere, de barăci construite din deșeuri industriale, din tabla bidoanelor uzate etc., unde locuiește populația săracă. [Pl. -uri. / < fr. bidonville]. substantiv neutrubidonvil
bidonvílle (fr.) [ille pron. il] (-don-ville) s. n., art. bidonvílle-ul; pl. bidonvílle-uri substantiv neutrubidonville
BIDONVÍLLE, bidonville-uri, s. n. Cartier sărăcăcios cu locuințe improvizate, la periferia marilor orașe. [Scris și: bidonvil. – Pr.: -vil] – Din fr. bidonville. substantiv neutrubidonville
bidonville substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | bidonville | bidonville-ul |
plural | bidonville-uri | bidonville-urile | |
genitiv-dativ | singular | bidonville | bidonville-ului |
plural | bidonville-uri | bidonville-urilor |