batjocuritór, -oáre adj. Luător în rîs, insultător: om batjocuritor, vorbe batjocuritoare. – Și batjocoritor. adjectiv batjocuritor
batjocuritor adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | batjocuritor | batjocuritorul | batjocuritoare | batjocuritoarea |
plural | batjocuritori | batjocuritorii | batjocuritoare | batjocuritoarele | |
genitiv-dativ | singular | batjocuritor | batjocuritorului | batjocuritoare | batjocuritoarei |
plural | batjocuritori | batjocuritorilor | batjocuritoare | batjocuritoarelor |