barabáncă (tobă) (înv., reg.) s. f., g.-d. art. barabáncei; pl. barabánce substantiv femininbarabancă
BARABÁNCĂ, barabance, s. f. (Învechit și regional) Tobă. Vardie (= gardă) națională cu cozi de cocoș... și barabance. DELAVRANCEA, H. T. 7. substantiv femininbarabancă
barabancă | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | barabancă | barabanca |
plural | barabance | barabancele | |
genitiv-dativ | singular | barabance | barabancei |
plural | barabance | barabancelor |