BANCÁR, -Ă adj. care aparține băncii1; de bancă. ♦ capital ~ = capital bănesc de care dispun băncile și din care se acordă împrumuturi cu dobândă. (< it. bancario, fr. bancaire) adjectivbancar
BANCÁR, -Ă, bancari, -e, adj. Care aparține băncii2 (1), privitor la bancă. – It. bancario. adjectivbancar
BANCÁR, -Ă adj. Care aparține băncii1; de bancă. [Cf. it. bancario, fr. bancaire]. adjectivbancar
*bancár adj. (d. bancă). De bancă (comercială): operațiunĭ bancare. adjectivbancar
bancár adj. m., pl. bancári; f. bancáră, pl. bancáre adjectivbancar
BANCÁR, -Ă, bancari, -e, adj. Care aparține băncii2 (1), privitor la bancă2. – Din it. bancario, fr. bancaire. adjectivbancar
BANCÁR, -Ă, bancari, -e, adj. De bancă; care aparține băncii, care este în legătură cu banca2 (1). Operații bancare. adjectivbancar
bancar adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | bancar | bancarul | bancară | bancara |
plural | bancari | bancarii | bancare | bancarele | |
genitiv-dativ | singular | bancar | bancarului | bancare | bancarei |
plural | bancari | bancarilor | bancare | bancarelor |