BALASTÓR s.n. Mașină folosită pentru balastare. [< balasta + -or]. substantiv neutrubalastor
BALASTÓR s. n. mașină pentru balastare. (< balasta + -or) substantiv neutrubalastor
BALASTÓR, balastoare, s. n. Mașină folosită pentru așezarea balastului pe o linie ferată. – Din balast + suf. -or. substantiv neutrubalastor
balastór s. n., pl. balastoáre substantiv neutrubalastor
BALASTÓR, balastoare, s. n. Mașină folosită pentru balastarea liniilor de cale ferată. – Balasta + suf. -or. substantiv neutrubalastor
balastor substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | balastor | balastorul |
plural | balastoare | balastoarele | |
genitiv-dativ | singular | balastor | balastorului |
plural | balastoare | balastoarelor |