BALASTÁ vb. I. tr. 1. A acoperi cu balast (2) o șosea, un teren etc. 2. (Mar.) A încărca balastul la bordul navei. [< fr. ballaster]. adjectivbalasta
BALASTÁ vb. I. tr. 1. A acoperi cu balast (2) o șosea, un teren etc. 2. (Mar.) A încărca balastul la bordul navei. [< fr. ballaster]. verb tranzitivbalasta
BALASTÁ vb. tr. 1. a acoperi cu balast o șosea, un teren. 2. a încărca cu balast o navă, o mașină agricolă; a lesta. (< fr. ballaster) verb tranzitivbalasta
BALASTÁ, balastez, vb. I. Tranz. A acoperi cu balast (2) o șosea, un teren etc. – Fr. ballaster. verb tranzitivbalasta
balastá (a ~) vb., ind. prez. 3 balasteáză verb tranzitivbalasta
BALASTÁ, balastez, vb. I. Tranz. A acoperi cu balast (2) o șosea, un teren etc. – Din fr. ballaster. verb tranzitivbalasta
*balastéz v. tr. (fr. ballaster). Acoper cu balast (o cale). verb tranzitivbalastez
balastat | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | balastat | balastatul | balastată | balastata |
plural | balastați | balastații | balastate | balastatele | |
genitiv-dativ | singular | balastat | balastatului | balastate | balastatei |
plural | balastați | balastaților | balastate | balastatelor |