BALADÉSC, -Ă I. adj. cu caracter de baladă; baladier. II. s. n. element specific baladei. (< germ. balladesk) adjectivbaladesc
*baladésc adj. m., f. baladéscă; pl. m. și f. baladéști adjectivbaladesc
BALADÉSC, -Ă, baladești, adj. De baladă; (rar) baladier. – Baladă + suf. -esc. adjectivbaladesc
baladesc adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | baladesc | baladescul | baladescă | baladesca |
plural | baladești | baladeștii | baladești | baladeștile | |
genitiv-dativ | singular | baladesc | baladescului | baladești | baladeștii |
plural | baladești | baladeștilor | baladești | baladeștilor |