BABBÍT s. n. aliaj de staniu, stibiu și cupru, rezistent la fricțiune. (<fr. babbit) substantiv neutrubabbit
babbit substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | babbit | babbitul |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | babbit | babbitului |
plural | — | — |