BABÁU s. m. v. baubau. substantiv masculinbabau
BAUBÁU s. m. Personaj imaginar cu care se sperie copiii mici. [Var.: babáu s. m., babáua s. f.] – Din bau (repetat). substantiv masculinbaubau
băbắŭ V. boboŭ. temporarbăbăŭ
| babau substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular | babau | babaul |
| plural | — | — | |
| genitiv-dativ | singular | babau | babaului |
| plural | — | — | |