*azotít n., pl. e (d. azot). Chim. Sare rezultată din combinarea aciduluĭ azotos c´o bază. substantiv masculinazotit
azotít s. m., pl. azotíți substantiv masculinazotit
AZOTÍT, azotiți, s. m. Sare a acidului azotos; nitrit. [Var.: azotítă s.f] – Din fr. azotite. substantiv masculinazotit
azotit substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | azotit | azotitul |
plural | azotiți | azotiții | |
genitiv-dativ | singular | azotit | azotitului |
plural | azotiți | azotiților |