AUTORUTIÉR, -Ă adj. referitor la transportul auto pe drumurile publice. (< fr. autoroutier) adjectivautorutier
AUTORUTIÉR, -Ă, autorutieri, -e, adj. Relativ la transportul auto. [Pr.: a-u-to-ru-ti-er] – Din fr. autoroutier. adjectivautorutier
autorutier adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | autorutier | autorutierul | autorutieră | autorutiera |
plural | autorutieri | autorutierii | autorutiere | autorutierele | |
genitiv-dativ | singular | autorutier | autorutierului | autorutiere | autorutierei |
plural | autorutieri | autorutierilor | autorutiere | autorutierelor |