autoinstrui definitie

credit rapid online ifn

AUTOINSTRUÍ vb. IV. refl. A se instrui singur. [< auto1- + instrui]. verbautoinstrui

AUTOINSTRUÍ vb. refl. a se instrui singur. (< auto1- + instrui) verbautoinstrui

credit rapid online ifn

AUTOINSTRUÍ, autoinstruiesc, vb. IV. Refl. A se instrui singur. [Pr.: a-u-] – Auto1- + instrui. verbautoinstrui

Sinonime,conjugări si rime ale cuvantuluiautoinstrui

autoinstrui  verb infinitiv infinitiv lung participiu gerunziu imperativ pers. a II-a
(a)autoinstrui autoinstruire autoinstruit autoinstruind singular plural
autoinstruind autoinstruiți
numărul persoana prezent conjunctiv prezent imperfect perfect simplu mai mult ca perfect
singular I (eu) autoinstruiesc (să)autoinstruiesc autoinstruiam autoinstruii autoinstruisem
a II-a (tu) autoinstruiești (să)autoinstruiești autoinstruiai autoinstruiși autoinstruiseși
a III-a (el, ea) autoinstruiește (să)autoinstruiai autoinstruia autoinstrui autoinstruise
plural I (noi) autoinstruim (să)autoinstruim autoinstruiam autoinstruirăm autoinstruiserăm
a II-a (voi) autoinstruiți (să)autoinstruiți autoinstruiați autoinstruirăți autoinstruiserăți
a III-a (ei, ele) autoinstruiesc (să)autoinstruiască autoinstruiau autoinstrui autoinstruiseră
Lista de cuvinte: a ă b c d e f g h i î j k l m n o p q r s ș t ț u v w x y z