autocopiatív (a-u, -pi-a-) adj. m., pl. autocopiatívi; f. autocopiatívă, pl. autocopiatíve adjectivautocopiativ
AUTOCOPIATÍV, -Ă, autocopiativi, -e, adj. (Despre hârtie etc.) Care permite imprimarea, prin apăsare, a mai multor foi în același timp. [Pr.: a-u-to-co-pi-a-] – Auto1- + copiativ. adjectivautocopiativ
autocopiativ adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | autocopiativ | autocopiativul | autocopiativă | autocopiativa |
plural | autocopiativi | autocopiativii | autocopiative | autocopiativele | |
genitiv-dativ | singular | autocopiativ | autocopiativului | autocopiative | autocopiativei |
plural | autocopiativi | autocopiativilor | autocopiative | autocopiativelor |