AUTOCARACTERIZÁ vb. I. refl. A caracteriza propria persoană. [< auto1- + caracteriza]. verbautocaracteriza
AUTOCARACTERIZÁ vb. refl. a-și caracteriza propria persoană. (< auto1- + caracteriza) verbautocaracteriza
AUTOCARACTERIZÁ, autocaracterizez, vb. I. Refl. A se caracteriza pe sine. [Pr.: a-u-] – Auto1- + caracteriza. verbautocaracteriza
autocaracteriza verb | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)autocaracteriza | autocaracterizare | autocaracterizat | autocaracterizând | singular | plural | ||
autocaracterizând | autocaracterizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | autocaracterizez | (să)autocaracterizez | autocaracterizam | autocaracterizai | autocaracterizasem | |
a II-a (tu) | autocaracterizezi | (să)autocaracterizezi | autocaracterizai | autocaracterizași | autocaracterizaseși | ||
a III-a (el, ea) | autocaracterizează | (să)autocaracterizai | autocaracteriza | autocaracteriză | autocaracterizase | ||
plural | I (noi) | autocaracterizăm | (să)autocaracterizăm | autocaracterizam | autocaracterizarăm | autocaracterizaserăm | |
a II-a (voi) | autocaracterizați | (să)autocaracterizați | autocaracterizați | autocaracterizarăți | autocaracterizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | autocaracterizează | (să)autocaracterizeze | autocaracterizau | autocaracterizară | autocaracterizaseră |