ASFALTÁT, -Ă, asfaltați, -te, adj. Acoperit cu un strat de asfalt. – V. asfalta. adjectivasfaltat
ASFALTÁT, -Ă, asfaltați, -te, adj. Acoperit cu un strat de asfalt (2). – V. asfalta. adjectivasfaltat
ASFALTÁT, -Ă, asfaltați, -te, adj. Acoperit cu un strat de asfalt. În regiunea Nov-Dalminsk se construiesc șosele asfaltate în pustiuri. GEOGRAFIA 117. Mașina aleargă liniștită pe șoseaua cînd asfaltată, cînd pietruită. SAHIA, U.R.S.S. 95. adjectivasfaltat
ASFALTÁ vb. I. tr. A acoperi (o șosea, o stradă etc.) cu asfalt. [< fr. asphalter]. verb tranzitivasfalta
ASFALTÁ vb. tr. a acoperi cu asfalt. (< fr. asphalter) verb tranzitivasfalta
asfalta, asfaltez, v. i. (prst.) a acosta potențialii clienți verb tranzitivasfalta
ASFALTÁ, asfaltez, vb. I. Tranz. A acoperi un drum, un teren etc. cu un strat de asfalt. – Fr. asphalter (germ. asphaltieren). verb tranzitivasfalta
asfaltá (a ~) vb., ind. prez. 3 asfalteáză verb tranzitivasfalta
ASFALTÁ, asfaltez, vb. I. Tranz. (Cu privire la drumuri) A acoperi cu un strat de asfalt. Lucrătorii asfaltează străzile. verb tranzitivasfalta
ASFALTÁ, asfaltez, vb. I. Tranz. A acoperi un drum, un teren etc. cu un strat de asfalt (2). – Din fr. asphalter, germ. asphaltieren. verb tranzitivasfalta
*asfaltéz v. tr. (d. asfalt; fr. asphalter). Pavez cu asfalt. verb tranzitivasfaltez
asfaltat adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | asfaltat | asfaltatul | asfaltată | asfaltata |
plural | asfaltați | asfaltații | asfaltate | asfaltatele | |
genitiv-dativ | singular | asfaltat | asfaltatului | asfaltate | asfaltatei |
plural | asfaltați | asfaltaților | asfaltate | asfaltatelor |