ARPAGÓN s.m. v. harpagon. substantiv masculinarpagon
ARPAGÓN s. m. v. harpagon. substantiv masculinarpagon
ARPAGÓN s. m. v. harpagon. substantiv masculinarpagon
HARPAGÓN, harpagoni, s. m. Om avar, zgârcit; zgârie-brânză. [Var.: arpagón s. m.] – Din fr. harpagon. substantiv masculinharpagon
HARPAGÓN, harpagoni, s. m. Om foarte zgîrcit, avar. – Variantă: arpagón s. m. substantiv masculinharpagon
arpagon substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | arpagon | arpagonul |
plural | arpagoni | arpagonii | |
genitiv-dativ | singular | arpagon | arpagonului |
plural | arpagoni | arpagonilor |