AROMÁ vb. I. v. aromi. verb tranzitivaroma
AROMÁ vb. I v. aromi. verb tranzitivaroma
| aromare | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular | aromare | aromarea |
| plural | aromări | aromările | |
| genitiv-dativ | singular | aromări | aromării |
| plural | aromări | aromărilor | |