arhistrátig m. (ngr. arhistrátigos. V. strateg). Vechĭ. Generalisim. substantiv masculinarhistratig
arhistratig substantiv masculin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | arhistratig | arhistratigul |
plural | arhistratigi | arhistratigii | |
genitiv-dativ | singular | arhistratig | arhistratigului |
plural | arhistratigi | arhistratigilor |