APRIORITÁTE s.f. Caracter aprioric. [Cf. fr. apriorité]. substantiv femininaprioritate
APRIORITÁTE s. f. caracter aprioric. (< fr. apriorité) substantiv femininaprioritate
APRIORITÁTE s. f. Caracter aprioric. [Pr.: -pri-o-] – Din fr. apriorité. substantiv femininaprioritate
aprioritate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | aprioritate | aprioritatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | apriorități | apriorității |
plural | — | — |