APOSTOLÁT s.n. Misiune de apostol. ♦ Propagare a unor idei, a unei învățături; îndeplinirea cu abnegație a unei misiuni. [Cf. fr. apostolat, lat. apostolatus]. substantiv neutruapostolat
APOSTOLÁT s. n. propagare a unor idei, a unei învățături; îndeplinire cu abnegație a unei misiuni. (< fr. apostolat, lat. apostolatus) substantiv neutruapostolat
APOSTOLÁT s. n. Misiunea de apostol (I). – Fr. apostolat (lat. lit. apostolatus). substantiv neutruapostolat
*apostolát n., pl. e (lat. apostolatus). Apostolie, activitatea de apostol. substantiv neutruapostolat
apostolát s. n., pl. apostoláte substantiv neutruapostolat
apostolat n. 1. misiunea apostolilor; 2. propagarea unei doctrine. substantiv neutruapostolat
APOSTOLÁT s. n. Misiunea de apostol (I), activitatea desfășurată de un apostol. – Din fr. apostolat, lat. apostolatus. substantiv neutruapostolat
APOSTOLÁT s. n. (în concepția mistică creștină) Misiunea de apostol, propovâduirea învățăturii lui Hristos. substantiv neutruapostolat
apostolat substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | apostolat | apostolatul |
plural | apostolate | apostolatele | |
genitiv-dativ | singular | apostolat | apostolatului |
plural | apostolate | apostolatelor |