APLÁUZE s.f.pl. Bătăi repetate din palme (în semn de admirație, de mulțumire etc.). [Pron. -pla-u-, var. aplaude s.f.pl. / < lat. applausus]. substantiv femininaplauze
APLÁUZE s. f. pl. bătăi repetate din palme (în semn de admirație, de mulțumire etc.). (< it. applauso, lat. apllausus) substantiv femininaplauze
APLÁUZE s. n. pl. Bătăi repetate din palme în semn de mulțumire, de aprobare, de admirație. [Pr.: -pla-u-. – Var.: (înv.) apláude s. n. pl.] – It. applauso (lat. lit. applausus). substantiv femininaplauze
apláuze (a-pla-u-) s. n. pl. substantiv femininaplauze
APLÁUZE s. n. pl. Bătăi repetate din palme în semn de mulțumire, de aprobare, de admirație; aplaudări. [Pr.: -pla-u-] – Din lat. applausus, it. applauso. substantiv femininaplauze
APLÁUZE s. n. pl. Bătăi repetate din palme în semn de aprobare, de admirație etc. În scenă... Aplauzele mai răsună. TOMA, C. V. 376. – Pronunțat: -pla-u-. – Variantă: (învechit) aplaude (NEGRUZZI, S. II 146) s. n. pl. substantiv femininaplauze
aplauze substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | aplauze | aplauzele |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | aplauze | aplauzelor |
plural | — | — |