APLATIZÁ vb. tr., refl. a (se) face plat; a (se) turti (prin presare). ◊ (fig.) a (se) uniformiza. (după fr. aplatir) verb tranzitivaplatiza
APLATIZÁ vb. I. tr. A face plat; a netezi, a turti prin presare. [Cf. fr. aplatir, aplatissement]. verb tranzitivaplatiza
aplatizá (a ~) (a-pla-) vb., ind. prez. 3 aplatizeáză verb tranzitivaplatiza
APLATIZÁ, aplatizez, vb. I. Tranz. A face plat, a turti prin presare. – După fr. aplatir. verb tranzitivaplatiza
aplatiza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)aplatiza | aplatizare | aplatizat | aplatizând | singular | plural | ||
aplatizând | aplatizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | aplatizez | (să)aplatizez | aplatizam | aplatizai | aplatizasem | |
a II-a (tu) | aplatizezi | (să)aplatizezi | aplatizai | aplatizași | aplatizaseși | ||
a III-a (el, ea) | aplatizează | (să)aplatizai | aplatiza | aplatiză | aplatizase | ||
plural | I (noi) | aplatizăm | (să)aplatizăm | aplatizam | aplatizarăm | aplatizaserăm | |
a II-a (voi) | aplatizați | (să)aplatizați | aplatizați | aplatizarăți | aplatizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | aplatizează | (să)aplatizeze | aplatizau | aplatizară | aplatizaseră |