ANTITUSÍV, -Ă adj., s. n. (remediu) împotriva tusei. (< fr. antitussif) adjectivantitusiv
*antitusív2 s. n., pl. antitusíve adjectivantitusiv
ANTITUSÍV, -Ă, antitusivi, -e, adj., s. n. (Medicament) care calmează tusea. – Din fr. antitussif. adjectivantitusiv
| antitusiv adjectiv | masculin | feminin | |||
| nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
| nominativ-acuzativ | singular | antitusiv | antitusivul | antitusivă | antitusiva |
| plural | antitusivi | antitusivii | antitusive | antitusivele | |
| genitiv-dativ | singular | antitusiv | antitusivului | antitusive | antitusivei |
| plural | antitusivi | antitusivilor | antitusive | antitusivelor | |