ANODÍN, -Ă adj. (Liv.) Fără importanță, neînsemnat; inofensiv. [< fr. anodin, cf. gr. anodynos < an – fără, odyne – durere]. adjectivanodin
ANODÍN, -Ă, anodini, -e, adj. Fără importanță sau valoare; fără urmări; inofensiv. – Fr. anodin (< gr.). adjectivanodin
ANODÍN, -Ă adj. banal, fără valoare, neînsemnat; inofensiv. (< fr. anodin) adjectivanodin
*anodín, -ă adj. (vgr. anódynos, d. an-, fără, și odís, odín, durere acută, d. odýne, durere). Med. Care lucrează fără durere: băutură anodină. Fig. Slab, inofensiv: sátiră anodină. S. n., pl. e. Medicament anodin. Adv. A critica anodin. adjectivanodin
anodín adj. m., pl. anodíni; f. anodínă, pl. anodíne adjectivanodin
anodin a. 1. care nu produce durere: remediu anodin; 2. fig. inofensiv, neînsemnat: satiră anodină. adjectivanodin
ANODÍN, -Ă, anodini, -e, adj. Fără importanță sau valoare, fără urmări (bune sau rele), inofensiv. Fapt anodin. adjectivanodin
ANODÍN, -Ă, anodini, -e, adj. Fără importanță sau valoare; fără urmări. – Din fr. anodin. adjectivanodin
anodin adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | anodin | anodinul | anodină | anodina |
plural | anodini | anodinii | anodine | anodinele | |
genitiv-dativ | singular | anodin | anodinului | anodine | anodinei |
plural | anodini | anodinilor | anodine | anodinelor |