ANIMALIZÁ vb. I. tr., refl. A deveni sau a face să devină animal, a (se) degrada, a decădea, a (se) abrutiza. [< fr. animaliser]. verb tranzitivanimaliza
ANIMALIZÁ vb. tr., refl. a coborî în starea de animal; a (se) abrutiza. (< fr. animaliser) verb tranzitivanimaliza
animalizá (a ~) (rar) vb., ind. prez. 3 animalizeáză verb tranzitivanimaliza
ANIMALIZÁ, animalizez, vb. I. Tranz. și refl. A deveni sau a face să devină animal (2); a (se) degrada, a decădea, a (se) abrutiza. – Din fr. animaliser. verb tranzitivanimaliza
*animalizéz v. tr. (d. animal). Asimilez în substanță animală. Fig. Îndobitocesc. verb tranzitivanimalizez
animaliza verb tranzitiv | infinitiv | infinitiv lung | participiu | gerunziu | imperativ pers. a II-a | ||
(a)animaliza | animalizare | animalizat | animalizând | singular | plural | ||
animalizând | animalizați | ||||||
numărul | persoana | prezent | conjunctiv prezent | imperfect | perfect simplu | mai mult ca perfect | |
singular | I (eu) | animalizez | (să)animalizez | animalizam | animalizai | animalizasem | |
a II-a (tu) | animalizezi | (să)animalizezi | animalizai | animalizași | animalizaseși | ||
a III-a (el, ea) | animalizează | (să)animalizai | animaliza | animaliză | animalizase | ||
plural | I (noi) | animalizăm | (să)animalizăm | animalizam | animalizarăm | animalizaserăm | |
a II-a (voi) | animalizați | (să)animalizați | animalizați | animalizarăți | animalizaserăți | ||
a III-a (ei, ele) | animalizează | (să)animalizeze | animalizau | animalizară | animalizaseră |