ANGELOLÁTRU, -Ă adj., s.m. și f. (Cel) care practică angelolatria. [< fr. angélolâtre]. adjectivangelolatru
ANGELOLÁTRU, -Ă adj., s. m. f. (cel) care practică angelolatria. (< fr. angélolâtre) adjectivangelolatru
angelolátru (-la-tru-) adj. m., s. m., pl. angelolátri; adj. f., s. f. angelolátră, pl. angelolátre adjectivangelolatru
ANGELOLÁTRU, -Ă, angelolatri, -e, adj., s. m. și f. (Persoană) care practică angelolatria. – Din fr. angélolâtre. adjectivangelolatru
angelolatru adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | angelolatru | angelolatrul | angelolatră | angelolatra |
plural | angelolatri | angelolatrii | angelolatre | angelolatrele | |
genitiv-dativ | singular | angelolatru | angelolatrului | angelolatre | angelolatrei |
plural | angelolatri | angelolatrilor | angelolatre | angelolatrelor |