ANATOCÍSM s.n. Capitalizarea dobânzii unei sume împrumutate; dobândă la dobândă. [< fr. anatocisme, cf. lat. anatocismus, gr. anatokismos < tokos – venit]. substantiv neutruanatocism
ANATOCÍSM s. n. capitalizare a dobânzii unei sume împrumutate; dobândă la dobândă. (< fr. anatocisme, lat. anatocismus) substantiv neutruanatocism
ANATOCÍSM s. n. Capitalizarea dobânzii unei sume dată cu împrumut; dobândă la dobândă. – Fr. anatocisme. substantiv neutruanatocism
*anatocízm n. (vgr. anatokismós, d. aná, din noŭ, și tókos, dobîndă). Dobîndă la dobîndă, capitalizarea intereselor uneĭ sume împrumutate. substantiv neutruanatocizm
anatocísm s. n., pl. anatocísme substantiv neutruanatocism
ANATOCÍSM, anatocisme, s. n. Capitalizare a dobânzii unei sume date cu împrumut; dobândă la dobândă. – Din fr. anatocisme. substantiv neutruanatocism
anatocism substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | anatocism | anatocismul |
plural | anatocisme | anatocismele | |
genitiv-dativ | singular | anatocism | anatocismului |
plural | anatocisme | anatocismelor |