ANACÁRD s.n. (Bot.) Fructul anacardierului. ♦ Anacardier. [< fr. anacarde]. substantiv neutruanacard
ANACÁRD s. n. fructul anacardierului. ◊ (s. m.) anacardier. (< fr. anacarde) substantiv neutruanacard
*anacárd m. (vgr. anákardos). Bot. Un copac din India. O specie americană a luĭ face un fel de nucă bună de mîncat a căreĭ coajă dă un uleĭ caustic. substantiv neutruanacard
anacárd s. n., pl. anacárde substantiv neutruanacard
ANACÁRD, anacarde, s. n. Fructul anacardierului. ♦ Anacardier. – Din fr. anacarde. substantiv neutruanacard
anacard substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | anacard | anacardul |
plural | anacarde | anacardele | |
genitiv-dativ | singular | anacard | anacardului |
plural | anacarde | anacardelor |