AMORALITÁTE s.f. Lipsă de moralitate, nesupunere la regulile moralei. [Cf. fr. amoralité]. substantiv femininamoralitate
AMORALITÁTE s. f. Atitudinea omului amoral. – După fr. amoralité. substantiv femininamoralitate
*amoralitáte f. (d. amorál. E un cuv. ibrid [!] și de prisos). Vițiu [!] de a fi amoral. Faptă amorală. substantiv femininamoralitate
amoralitáte s. f., g.-d. art. amoralitắții substantiv femininamoralitate
AMORALITÁTE s. f. Însușirea de a fi amoral; atitudine refractară față de normele de moralitate. substantiv femininamoralitate
amoralitate substantiv feminin | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | amoralitate | amoralitatea |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | amoralități | amoralității |
plural | — | — |