AMARÁJ s.n. Amarare. ♦ Bordaj de susținere a unui obiect pe o navă. [< fr. amarrage]. substantiv neutruamaraj
AMARÁJ s. n. amarare. ◊ bordaj de susținere a unui obiect pe o navă. (< fr. amarrage) substantiv neutruamaraj
AMARÁJ s. n. Amarare. – Din fr. amarrage. substantiv neutruamaraj
amaraj substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | amaraj | amarajul |
plural | amaraje | amarajele | |
genitiv-dativ | singular | amaraj | amarajului |
plural | amaraje | amarajelor |