ALOPLÉCTIC, -Ă adj. (despre frunze) care înconjură un organ vegetal. (< lat. alloplecticus) adjectivaloplectic
aloplectic adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | aloplectic | aloplecticul | aloplectică | aloplectica |
plural | aloplectici | aloplecticii | aloplectice | aloplecticele | |
genitiv-dativ | singular | aloplectic | aloplecticului | aloplectice | aloplecticei |
plural | aloplectici | aloplecticilor | aloplectice | aloplecticelor |