ALEXANDRÍT s.n. Crisoberil. [Cf. rus. Aleksandrit, germ. Alexandrit, cf. Alexandru al II-lea – țar al Rusiei]. substantiv neutrualexandrit
ALEXANDRÍT s. n. crisoberil. (< germ. Alexandrit, fr. alexandrite) substantiv neutrualexandrit
ALEXANDRÍT, alexandrite, s. n. (Min.) Crisoberil. – Din germ. Aleksandrit, fr. alexandrite. substantiv neutrualexandrit
alexandrit substantiv neutru | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | alexandrit | alexandritul |
plural | alexandrite | alexandritele | |
genitiv-dativ | singular | alexandrit | alexandritului |
plural | alexandrite | alexandritelor |