AGONIZÁNT, -Ă adj. Care agonizează; muribund. [Cf. fr. agonisant]. adjectivagonizant
AGONIZÁNT, -Ă adj. care agonizează; muribund. (< fr. agonisant) adjectivagonizant
AGONIZÁNT, -Ă, agonizanți, -te, adj. Care agonizează; muribund. – Fr. agonisant. adjectivagonizant
agonizánt adj. m., pl. agonizánți; f. agonizántă, pl. agonizánte adjectivagonizant
AGONIZÁNT, -Ă, agonizanți, -te, adj. Care agonizează; muribund. – Din fr. agonisant. adjectivagonizant
AGONIZÁNT, -Ă, agonizanți, -te, adj. Care trage să moară, muribund. (Fig.) Capitalismul agonizant. adjectivagonizant
agonizant adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | agonizant | agonizantul | agonizantă | agonizanta |
plural | agonizanți | agonizanții | agonizante | agonizantele | |
genitiv-dativ | singular | agonizant | agonizantului | agonizante | agonizantei |
plural | agonizanți | agonizanților | agonizante | agonizantelor |