ADÂNCITÚRĂ, adâncituri, s. f. Parte adâncită, scobită a unei suprafețe; scufundătură. – Din adânci + suf. -(i)tură. substantiv feminin adâncitură
adîncitúră f., pl. ĭ. Adîncătură. substantiv feminin adîncitură
adâncitúră s. f., g.-d. art. adâncitúrii; pl. adâncitúri substantiv feminin adâncitură
ADÂNCITÚRĂ, adâncituri, s. f. Parte adâncită, scobită a unei suprafețe; scufundătură. [Var.: adâncătúră s. f.] – Adânci + suf. -tură. substantiv feminin adâncitură
ADÎNCITÚRĂ, adîncituri, s. f. Partea adîncită a unei suprafețe; scufundătură, groapă mică. Adîncitură pe frunte. substantiv feminin adîncitură
adâncitură | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | adâncitură | adâncitura |
plural | adâncituri | adânciturile | |
genitiv-dativ | singular | adâncituri | adânciturii |
plural | adâncituri | adânciturilor |