ACOTILEDÓN, -Ă adj. Acotiledonat. [< fr. acotylédone, cf. gr. a – fără, kotyle – cavitate]. adjectiv acotiledon
ACOTILEDÓN, -Ă adj. acotiledonat. (< fr. acotylédone) adjectiv acotiledon
ACOTILEDÓN, -Ă, acotiledoni, -e, adj. (Înv.) Acotiledonat. – Din fr. acotylédone. adjectiv acotiledon
acotiledón (înv.) adj. m., pl. acotiledóni; f. acotiledónă, pl. acotiledóne adjectiv acotiledon
ACOTILEDÓN, -Ă, acotiledoni, -oane, adj. Acotiledonat. adjectiv acotiledon
ACOTILEDÓN, -Ă, acotiledoni, acotiledone / acotiledoane, adj. Acotiledonat. – Fr. acotylédone (< gr.). adjectiv acotiledon
acotiledon a. se zice de plante ale căror semințe n´au cotiledoane, ca: bureții, mușchii, ferigele. ║ f. pl. acotiledoane, una din cele trei mari clase ale regnului vegetal, numită și criptogame. adjectiv acotiledon
acotiledónă (rar) s. f., g.-d. art. acotiledónei; pl. acotiledóne adjectiv acotiledonă
acotiledon adjectiv | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | acotiledon | acotiledonul | acotiledonă | acotiledona |
plural | acotiledoni | acotiledonii | acotiledone | acotiledonele | |
genitiv-dativ | singular | acotiledon | acotiledonului | acotiledone | acotiledoanei |
plural | acotiledoni | acotiledonilor | acotiledoane | acotiledonelor |