vinár (pop.) s. m., pl. vinári substantiv masculinvinar
VINÁR, vinari, s. m. (Pop.) Podgorean; negustor, vânzător de vinuri. – Vin + suf. -ar. substantiv masculinvinar
Vinar | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | Vinar | — |
plural | — | — | |
genitiv-dativ | singular | — | — |
plural | — | — |