DULCINÉE s.f. Eroină a unui amor ridicol. [Pron. -ne-e. / < fr. dulcinée, cf. Dulcineea – iubita ideală a lui Don Quijote]. substantiv feminindulcinee
dulcinée (fam.) s. f., art. dulcinéea, g.-d. dulcinée, art. dulcinéei substantiv feminindulcinee
DULCINÉE s. f. (Fam.) Femeie iubită; femeie care constituie obiectul unei iubiri ridicole. – Din fr. dulcinée. substantiv feminindulcinee
dulcinéĭe f, pl. eĭ (după numele dameĭ luĭ Don Quijote). Fam. Femeĭa gînduluĭ cuĭva. substantiv feminindulcineĭe
*Dulcinéea (personaj) s. propriu f., g.-d. Dulcinéei temporardulcineea