babadám m. (turc. baba adam, bătrîn venerabil, om vrednic). Iron. De la Adam Babadam, din moși strămoși, de cînd lupu cățel, de moda veche: avea un palton de la Adam Babadam. invariabilbabadam
Babadam m. Moș Adam: așa ne era obiceiul să facem, la scăldat de pe când Adam Babadam CR. (v. Adam). [Turc. BABADAM, om bătrân, moș]. invariabilbabadam
de când Adam Babadam expr. hăt demult; din vremuri imemoriale. invariabildecândadambabadam