țigănáș (rar) s. m., pl. țigănáși substantiv masculințigănaș
ȚIGĂNÁȘ, țigănași, s. m. 1. (Rar) Țigănuș (1). 2. (Entom.; reg.) Scripcar. – Țigan + suf. -aș. substantiv masculințigănaș
țigănaș | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | țigănaș | țigănașul |
plural | țigănași | țigănașii | |
genitiv-dativ | singular | țigănaș | țigănașului |
plural | țigănași | țigănașilor |