ȚICNEÁLĂ, țicneli, s. f. (Fam.) 1. Sminteală, nebunie. 2. Manie. – Țicni + suf. -eală. substantiv feminințicneală
ticneálă, V. tihneală. substantiv femininticneală
tihneálă și ticn- f., pl. elĭ. Rar. Tihnă. – Și tign- (Trans.). substantiv feminintihneală
TICNEÁLĂ s. f. v. tihneală. substantiv femininticneală
țicneală | nearticulat | articulat | |
nominativ-acuzativ | singular | țicneală | țicneala |
plural | țicneli | țicnelile | |
genitiv-dativ | singular | țicneli | țicnelii |
plural | țicneli | țicnelilor |