ȚĂRIGRĂDEÁN, -Ă adj., s. m. v. țarigrădean. adjectivțărigrădean
țarigrădeán (-ri-gră-) adj. m., s. m., pl. țarigrădéni; adj. f. țarigrădeánă, pl. țarigrădéne adjectivțarigrădean
ȚARIGRĂDEÁN, -Ă, țarigrădeni, -e, adj., s. m. (înv.) 1. Adj. Care aparține Țarigradului, privitor la Țarigrad, originar din Țarigrad. 2. S. m. Locuitor al Țarigradului. [Var.: țărigrădeán, -ă adj., s. m.] – Țarigrad (n. pr.) + suf. -ean. adjectivțarigrădean
țărigrădean | masculin | feminin | |||
nearticulat | articulat | nearticulat | articulat | ||
nominativ-acuzativ | singular | țărigrădean | țărigrădeanul | țărigrădeană | țărigrădeana |
plural | țărigrădeni | țărigrădenii | țărigrădene | țărigrădenele | |
genitiv-dativ | singular | țărigrădean | țărigrădeanului | țărigrădene | țărigrădenei |
plural | țărigrădeni | țărigrădenilor | țărigrădene | țărigrădenelor |