șegánie f. (d. vsl. šenga, șagă, cu suf. -anie). Vechĭ. Comédie, farsă, pantomimă. substantiv femininșeganie
| șeganie | nearticulat | articulat | |
| nominativ-acuzativ | singular | șeganie | șegania |
| plural | șeganii | șeganiile | |
| genitiv-dativ | singular | șeganii | șeganiei |
| plural | șeganii | șeganiilor | |